Drogi

Ks. Prałat Aleksander Woźny (1910-1983). Proboszcz parafii pw. Św. Jana Kantego w Poznaniu, krajowy duszpasterz kobiet, “więzień konfesjonału” jest kandydatem na ołtarze. Podczas swego kapłańskiego życia wygłosił wiele rekolekcji i nauk stanowych. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1933. Cudem ocalony z obozu koncentracyjnego w Dachau, w którym przebywał blisko 5 lat, po powrocie, podjął posługę kapłańską w Poznaniu w 1945 roku w parafii Św. Jana Kantego. Niestrudzony rekolekcjonista i spowiednik zjednywał wszystkich swą postawą żarliwego świadka wiary otwartego na działanie łaski Bożej. Prezentowane w tej książce nauki były głoszone w latach sześćdziesiątych XX wieku i skierowane do kobiet. Oparte na Ewangelii nic nie straciły ze swej aktualności mimo upływu czasu. Gdy przystępujemy do Pana Jezusa, musimy chcieć, by zabolało nas wszystko to, co w nas jest złego. (Rozdział I, Pierwsze kroki – dogadać się z Panem Jezusem) Czytając „Drogi” ks. Aleksandra Woźnego (…) spotykamy człowieka kroczącego dro­gą świętości, otwartego na działanie łaski Bożej, współpracującego z tą łaską na drodze osobistego uświęcenia, spotykamy księdza – spowiednika i re­kolekcjonistę – zatroskanego o zbawienie wieczne swoich penitentów i słuchaczy, spotykamy męża modlitwy i głębokiego życia duchowego, który w ca­łym swoim kapłaństwie kierował się zasadą, że gło­sić można to tylko, czym się samemu żyje. Ksiądz Woźny żył Ewangelią i głosił Ewangelię. Głosił ją słowem oraz świadectwem swojego życia. Czytając i objaśniając słowo Boże innym, stosował je przede wszystkim do siebie. Od innych wymagał tego, co sam już wcześniej przeżył (…). Ewangeliczny charakter czynów księdza Woźnego sprawiał, że jego słowa miały dużą siłę przekony­wania. Dewizą całego jego życia były słowa brać na serio całą Ewangelię. Używał często zwrotu na serio i rzeczywiście żył na serio Ewangelią.