Wielka Uczta – Eucharystia w życiu i nauczaniu ks. Aleksandra Woźnego

Kapłan wart jest tyle, ile warte jest jego życie eucharystyczne, a przede wszystkim jego Msza Święta. Msza Święta bez miłości – kapłan bezużyteczny; Msza Święta żarliwa – kapłan zdobywający dusze. To są słowa św. Jana Pawła II. Pozytywne przesłanie tych słów możemy w pełni odnieść do życia i nauczania sługi Bożego ks. Aleksandra Woźnego. Kapłaństwo i Eucharystia są niepojętym, wielkim darem, a wielkość tego daru staje coraz bardziej czytelna w życiu świętych kapłanów. Żywym przykładem słów świętego papieża jest sługa Boży ks. Aleksander Woźny. Chrystus powiedział: Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta (Łk 6,45) i ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a z niezmierzonej obfitości udziela [mu] Ducha (J 3,34). Wnętrze kapłana kaznodziei można łatwo rozpoznać już po pierwszym kazaniu. Zwłaszcza jeśli tematem kazania będzie Maryja, Matka Boża, a przede wszystkim Eucharystia. Głosząc takie kazanie, kapłan „odkrywa” swoje wnętrze. W ten też sposób chciejmy odebrać zapis nauk eucharystycznych sługi Bożego ks. Aleksandra Woźnego. Czytając rozważania ks. Woźnego o Eucharystii, poznajemy jego głębię i jednocześnie realizm życiowy, pokorę i miłość. Choć minęło wiele lat od jego śmierci, to do dziś możemy czerpać z jego słów, jak ze źródła serca miłującego Chrystusa. Przytoczone w tej książce kazania i nauki ks. Aleksander Woźny głosił w latach 1945-1983, kiedy był proboszczem poznańskiej parafii pw. św. Jana Kantego.