„Zdrada”, Elżbieta Pytlarz
„Zdrada” to kontynuacja porywającej sagi „Intrygi i namiętności”.
Warszawa i Paryż u progu XX wieku. Świeżo pogodzeni ze sobą małżonkowie Emilia i Henryk Długopolscy muszą stawić czoło rodzinie i światu salonów. Nie wszyscy krewni i znajomi są do nich przychylnie nastawieni.
Młodej parze przyjdzie się zmierzyć z nowymi problemami, starymi wadami oraz skutkami minionych wydarzeń.
Czy zawarte z przymusu małżeństwo Długopolskich okaże się trwałe? Czy Henryk wróci do swej dawnej kochanki i nałogów?
Co wybierze Emilia – sztukę czy małżeństwo? I dlaczego będzie musiała wybierać? A może wolałaby innego mężczyznę? Przecież Michał, brat Henryka, wciąż darzy ją głębokim uczuciem.
Czym jest zdrada? Czy zawsze chodzi o akt niewierności, czy może sam zamiar też jest już wiarołomstwem?
A jeśli zdrada czai się zupełnie nie tam, gdzie się jej spodziewamy?
Ela Pytlarz interesuje się historią, także tą społeczną. Lubi zwiedzać, została więc przewodniczką po Krakowie i skończyła historię sztuki. Jest pilotką wycieczek zagranicznych, tłumaczką i działaczką samorządową, ponieważ i współczesność – która nierozerwalnie wiąże się z historią – jest jej nieobojętna. Podróżniczka, zafascynowana historią kultury, zwłaszcza XVIII i XIX wiekiem. Spędziła pół roku we Francji, pracując u francuskiej rodziny arystokratycznej w prywatnym zamku niedaleko Sancerre.
Źródło: Wydawnictwo Prószyński i S-ka
Tytuł: Zdrada
Autor: Elżbieta Pytlarz
Cykl: Intrygi i namiętności (tom 3)
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
Wydawnictwo Prószyński i S-ka
Data wydania: 23-11-2023
Ilość stron: 512
Oprawa: miękka
Cena rynkowa: 46,00 zł
Dodaj komentarz
Czytaj także
W sam raz po ciężkim dniu – „Każde twoje słowo”, Marta Reich
„Najczęściej ranimy tych, którzy są nam najbliżsi.” Jak Marta Reich poradziła sobie z pierwszą swoją powieścią obyczajową z elementami suspensu? „Rok 2017. Karolina ma wspaniałe życie… i przeszłość z najgorszych snów. Z pozoru silna i niezależna, mierzy się z sekretami i traumami, do których trudno przyznać się nawet najbliższym. Kiedy pewnego wrześniowego poranka
„O hultajach, wiedźmach i wszetecznicach. Szkice z obyczajów XVII i XVIII wieku”, Bohdan Baranowski
„Dobrze, że nie żyjemy w tamtym ponurym okresie ciemnoty i zacofania” – te słowa profesora Bohdana Baranowskiego odpowiednio określają opisywane w książce wydarzenia i przedstawianych ludzi. Wiek XVII i XVIII w Polsce to czas, gdy za niegroźne z pozoru pomówienie