„Bajki postnuklearnej pustyni”, Michał Głowacz
„Bajki postnuklearnej pustyni” to zbiór krótkich opowiadań, w których magia łączy się z radiacją, a bohaterowie rodem z gier komputerowych okazują się całkiem nam bliscy.
Kiedy baśniowe istoty znajdują się w tak nieprzychylnym dla siebie środowisku, jakim jest skażona pustynia, możesz się spodziewać, że logika ich postępowania najpierw Cię zaskoczy, potem rozbawi, a następnie każe zastanowić się, czy gdzieś już nie spotkałeś się z podobną sytuacją. Nawet jeśli nie dostrzegasz popromiennych mutacji w najbliższym otoczeniu, to ludzkie i nieludzkie zachowania skażonych nie bez powodu stały się przedmiotem bajania.
To, jakie wnioski wyciągniesz z lekcji, której udzielą Ci księżniczki zamknięte w zautomatyzowanych wieżach, wędrowcy podążający nie wiadomo po co i dokąd, mędrcy, nereidy i całkiem smutne damy dworu, a także wielu innych, zależy tylko od Ciebie. Beztroski styl, w jakim napisane są opowiadania, jest tylko przykrywką, a raczej metalową osłoną, pod którą można dostrzec zwoje kabli… to znaczy prawd o ludzkiej naturze, bez względu na poziom radiacji.
„Największy problem królewskiej pary stanowił brak dzieci. Oboje bardzo pragnęli potomstwa, lecz do szpiku kości przewiał ich wiatr radiacji. Zdesperowana królowa, którą medycy nieodwołalnie uznali za bezpłodną, zachęcała swojego małżonka, by próbował szczęścia z damami dworu. Król prośbom tym nie odmawiał, próbował często i intensywnie, lecz bez rezultatów.„
Źródło: Wydawnictwo AlterNatywne
Tytuł: Bajki postnuklearnej pustyni
Autor: Michał Głowacz
Gatunek: fantastyka, science fiction
Wydawnictwo: AlterNatywne
Data wydania: 19-10-2021
Ilość stron: 224
Oprawa: miękka
Cena rynkowa: 29,99 zł
Patronat medialny bloga
Dodaj komentarz
Czytaj także
Podróż w czasie – „Mistyfikator” autorstwa Joanny Parasiewicz
Joanna Parasiewcz w swojej powieści przenosi nas do lat 20. XX wieku. Poznajemy ówczesny, wielobarwny Lwów oraz Berlin. Głównym bohaterem jest Wiktor Fogel, syn lokalnego szaleńca, jak również albinos, czyli odmieniec. Ludzie z niego drwili, wyśmiewali się. Wychowywała go babka, po tym jak ojciec chłopaka załamał się nerwowo a matka odeszła do innego mężczyzny.
Użyj mocy swojego serca – „Kraina Niewidzialnego Dobra”, Agnieszka Żukowska
W Krainie Niewidzialnego Dobra złośliwe, nieznośne i niegrzeczne dzieci dowiadują się, jakie są naprawdę. Do Kariny dzieci trafiają, ponieważ innym dzieciom i dorosłym sprawiają przykrość. Bohaterami opowiadania są „Jasmena i buraczany kamień” oraz „Nataniel i tajemniczy słoń”. Nie są szczęśliwi w swoim życiu.