Meg Elison
Meg Elison jest autorką i eseistką z kalifornijskiego Bay Area. Pisze science fiction i horrory, a także eseje feministyczne i krytykę kultury. Jej prace znalazły się na długiej liście Otherwise (dawniej Tiptree), były nominowane do Audie Award i zdobyły Philip K. Dick Award. Philipa K. Dicka. Publikowała również w McSweeney’s, Shimmer, Fantasy and Science Fiction, Catapult, Terraform i wielu innych miejscach.
Jest członkiem Science Fiction Writers of America (SFWA) i National Writers Union.
Jej debiutancka powieść „Księga bezimiennej akuszerki” zdobyła w 2014 roku Philip K. Dick Award. Jej druga powieść „Księga Etty”, została nominowana do nagrody w 2017 roku. Dwukrotnie została uhonorowana nagrodą Otherwise Award. Jej debiut YA, „Find Layla” został opublikowany jesienią 2020 roku przez Skyscape. Była to jedna z 15 najlepszych książek 2020 roku według Vanity Fair.
Elison nie ukończyła szkoły średniej, jest absolwentką UC Berkeley i pisze tak, jakby kończył jej się czas.
Źródło: http://megelison.com/about-meg
Zdjęcie: http://megelison.com/
Grafika: Zaczytany Książkoholik
Dodaj komentarz
Czytaj także
„Stewardesy. Cała prawda o lataniu”, Krzysztof Pyzia
Zawód stewardesy to obok modelki jedna z najbardziej pożądanych profesji. Ale to też praca w szczególnych warunkach, podobnie jak np. praca górnika. Stewardesy są oczami i uszami pilotów, bez nich żaden pasażer nie może wejść na pokład samolotu. Muszą dbać o komfort naszej podróży do tego stopnia, że o problemach na pokładzie pasażer ma dowiedzieć się jako ostatni.
„Nocne mary. Opowieści niekoniecznie na dobranoc”, R.G. Sawicki i inni
„Nocne mary” to zbiór dwudziestu trzech opowiadań autorstwa dwudziestu dwóch pisarzy, w tym jednego z najbardziej znanych, Grahama Mastertona. Mój szczególny nacisk padł na twórczość R.G. Sawickiego, znanego mi z powieści „Źródło mrozu”. W tej antologii skupiłam się na dwóch horrorach Sawickiego, „Rezydent domu nr 5” oraz „Koszmary Doroty”