Maja Drożdż

Maja Drożdż


Autorka o sobie: „Tak łatwo napisać powieść, a tak ciężko napisać kilka zdań o sobie. Urodziłam się nie tak dawno temu – 7 listopada. Z moim mężem stworzyliśmy dwóch wspaniałych synów i dołączyliśmy do naszej czwórki psa. Jestem kobietą o zielonych oczach i duszą pełną pomysłów. Pisanie to moja odwieczna pasja. Zaczęło się w szkole podstawowej – na przerwach, czerwoną kredką w szarym brulionie zapisywałam dialogi, krótkie scenki i jakieś niezbyt złote myśli. Później moje urywki dziwnych opowiadań zaczęły się ze sobą łączyć i nagle okazało się, że mam pewną historię do opowiedzenia. Stworzyłam swoje pierwsze dzieło – to znaczy, ja myślałam, że jest to dzieło, ale daleko mu było do niego. Powieść przeleżała w szufladzie, żeby nabrać mocy prawnej i zmieniała się wraz ze mną, ponieważ co jakiś czas wracałam do niej na nowo i dodawałam lub modyfikowałam zapisaną historię. Mimo tego, że zostałam stworzona do pisania, pogodziłam się z rzeczywistością i pojęłam pracę zawodową – niestety nie związaną z pisarstwem. Nigdy jednak nie pozbyłam się chęci tworzenia nowych historii. Tak powstały kolejne powieści, które cierpliwie zalegają w szufladzie i pewnie czekają na swoją kolej. Debiutowałam z książką „Nie uciekaj” 10 października 2019 – to ta moja pierwsza, osobista, pisana na kolanie w szkole, autobusie i wszędzie, gdzie się dało. To właśnie dzięki tej książce zostałam zgłoszona do rankingu debiutów 2019 i stanęłam na podium na trzecim miejscu, co uważam za ogromny sukces, ponieważ 123 autorów było nominowanych – link do rankingu https://www.opowiemci.com/wyniki/. To dzięki cudownym kobietom z mojej grupy FB „Czytam dalej …” zdecydowałam się na wydanie mojego dzieła. Wcześniej brakowało mi wiary, że ta powieść mogłaby się komuś spodobać, ale one przekonały mnie, że warto.”

Pani Mai życzę samych sukcesów na polu pisarskim, zawodowym oraz tym prywatnym.


Dodaj komentarz


Czytaj także

Meg Elison, Księga bezimiennej akuszerki, zaczytanyksiazkoholikPL

Daje do myślenia – „Księga bezimiennej akuszerki”

Kiedy się obudziła na świecie nie było praktycznie ludzi. Zachorowała ale przezwyciężyła chorobę, przez którą straciła wszystkich bliskich. Gorączka zbijała osobę po osobie. Najmniej odporne były kobiety i dzieci. Noworodki umierały zaraz po narodzinach, niektóre kobiety z trudem przeżywały poród. Większość osób, które ocalały to mężczyźni (zaledwie dwa procent) a kobiety są na wagę złota (ocalało mniej, niż jeden procent).


Kolekcjonerka perfum

„Kolekcjonerka perfum” – z wątkiem romansowym i detektywistycznym

Powieść toczy się w latach 50-tych. Poznajemy 27-letnią Grace Monroe. Dziewczyna żyje w czasach, w których wymaga się od kobiet tylko bycia ozdobą swojego męża i perfekcyjną panią domu. Jest to powieść o marzeniach, życiowych pasjach i zmaganiu się z przeciwnościami losu.