Zbyt osobiste – „Pokajanie. O pokucie i pojednaniu dzisiaj”
Książka zbyt osobista dla każdego wierzącego. „Pokajanie. O pokucie i pojednaniu dzisiaj”.
„Pokajanie. O pokucie i pojednaniu dzisiaj”, Starzec Paisjusz Michalović.
Jak tylko ta książka trafiła w moje ręce, nie mogło być inaczej jak jej polecenie właśnie w Wielkanoc. Wielkanoc, która w tym roku przebiega zupełnie inaczej niż dotychczas. Z dala od rodziny, przyjaciół, znajomych czy uczestnictwach w Kościelnych obrzędach. Wiem, że jest to tematyka tylko dla garstki obecnych tutaj osób, ale uznałam, że warta pokazania.
Na wstępie ks. Dominik Chmielewski tłumaczy nam, czym jest pokuta. Niby każdy chrześcijanin powinien to doskonale wiedzieć, gdyż to jedna z najważniejszych praktyk. Lektura książki ma nam pokazać w jakiś sposób powinniśmy dzisiaj pokutować. Nie dzisiaj jako w dzisiejszy dzień, ale dzisiaj jako nasze życie. Pokazuje nam duchową drogę, jaką powinien przejść każdy wierzący człowiek, a tak bardzo w obecnych czasach zapomnianą. Pierwszą recenzję, którą napisałam na temat tej książki, wykasowałam … została jedynie w głowie. Nie chciałam wynurzać tutaj swoich osobistych emocji, przekonań, to zbyt intymne jednak … Nie mniej mogę Wam powiedzieć, że książkę powinien przeczytać każdy, kto uważa siebie za chrześcijanina.
Tytuł: Pokajanie. O pokucie i pojednaniu dzisiaj.
Autor: Starzec Paisjusz Michalović
Wydawnictwo: SUMUS
Data wydania: 01-01-2020
Ilość stron: 218
Oprawa: miękka
Cena okładowa: 25,00 zł
Dodaj komentarz
Czytaj także
„Sekrety Welu”, Anna Balińska
Istnieje legenda przekazywana od pokoleń, która mówi, że nad brzegiem rzeki Wel zrodziła się wielka miłość dająca początki miastu Lidzbark, ale nie o niej jest ta opowieść, ale o innej równie pięknej miłości. Małgorzata tuż po maturze wraca do rodzinnego Lidzbarka położonego nad rzeką Wel. Jej romantyczna dusza zawiodła ją do ulubionej kawiarenki, w której poznaje błękitnookiego Antoniego.
„Dwuświat. Księga II – Pokun”, W. & W. Gregory
Wojna między Inco a Floris jest nieunikniona. Trwają przygotowania, choć po latach pokoju żaden kraj nie wie, jak się do niej przyszykować. Przekraczanie granic, nie tylko tych terytorialnych, staje się codziennością. Życie jednostki
przestaje mieć znaczenie, gdy mowa o wyższym celu – bez względu na to, ile razy miałby się zmienić z uwagi na obraną politykę.