Powieść angielskiej mistrzyni suspensu – „Oberża na pustkowiu”, Daphne du Maurier

---

„Jedna z najbardziej tajemniczych powieści Daphne du Maurier, zekranizowana przez samego Alfreda Hitchcocka.”

Osnuta gęstą mgłą Kornwalia.
Tajemnicza oberża pośrodku drogi donikąd.
I młoda kobieta, która próbuje na nowo ułożyć sobie życie, ale wkracza do świata pełnego niebezpieczeństw…
W życiu dwudziestotrzyletniej Mary Yellan zaszły przełomowe zmiany. Niedawno pochowała matkę, z którą była blisko związana, a następnie sprzedała podupadającą farmę z całym dobytkiem. Wszystkie rzeczy osobiste zmieściła w jednej walizce – i nic jej już w rodzinnych stronach nie trzyma.
Pozbawiona zobowiązań, postanawia odwiedzić jedyną bliską osobę, jaka jeszcze została jej na świecie – ciotkę Patience, którą ostatnio widziała w dzieciństwie. Siostra matki, niegdyś serdeczna i pełna życia, mieszka na kornwalijskim odludziu w oberży Jamajka, którą prowadzi jej mąż, Joss Merlyn.
Wybierając się w drogę, Mary jeszcze nie wie, że w omijanej przez miejscowych szerokim łukiem Jamajce nikt o zdrowych zmysłach nie wynajmuje pokoju na noc. Że mało kto wchodzi tam choćby na krótki posiłek i chwilę odpoczynku. Że właściciel oberży to budzący powszechny postrach brutal i alkoholik, który pastwi się nad zahukaną Patience i prowadzi szemrane interesy z tajemniczymi ludźmi, zjeżdżającymi do Jamajki pod osłoną nocy. I że odwiedziny u ukochanej ciotki wiążą się z niebezpieczeństwami, w obliczu których zgubienie drogi na osnutych wieczorną mgłą bagnach wydaje się drobnostką…

Źródło: Wydawnictwo Albatros

– Bardzo pięknie – rzekł – rzeczywiście bardzo pięknie powiedziane. Teraz wiemy, co mamy za lokatorkę. Tylko ją poskrobać, a pokazuje pazury. Cóż, moja droga, ty i ja bardziej do siebie pasujemy, niż sądziłem.

Z twórczością Daphne du Maurier miałam styczność po raz pierwszy. Nie ukrywam, że w tym przypadku skusiła mnie przepiękna okładka. Powieść wydała się całkowicie inna, niż początkowo zakładałam. Napisana została w 1936 roku i nosi znamiona powieści gotyckiej. Kryminał z romansem w tle, mgła, torfowiska, odludzie i dziewiętnastowieczna Anglia. Mrok przyciąga określony typ osób i nie są to osoby przyjazne. Autorka trzyma nas w napięciu i niepewności przez całą powieść. Daphne du Maurier nie pozwoliła, aby jakikolwiek wątek zdominował inny. Aż trudno sobie wyobrazić jak bardzo mroczna i powodująca ciarki na naszych plecach może być wędrówka po torfowiskach. Sam Alfreda Hitchcocka zachwycał się twórczością Daphne du Maurier i zekranizował jej powieści. Za „Rebekę” został nagrodzony Oscarem za najlepszą produkcję roku. Jak już Wam wspominałam, powieść trafiła w moje ręce głównie z powodu przepięknej oprawy i jakież było moje zdziwienie, kiedy zaczęłam zagłębiać się w temat dotyczący autorki. Czułam, że czas spędzony na czytaniu „Oberży na pustkowiu” nie powinien być czasem straconym. Z doświadczenia wiem, że powieści pisane dziesiątki lat temu, są to dobre klasyki i można stawiać im wysoko poprzeczkę. Pisarka przez powieść prowadzi nas niespiesznie, tworząc atmosferę tajemnicy. Czy powieść polecam? Podobno inspiracją do napisania tej historii był mroczny klimat „Wichrowych wzgórz”. Jeśli tego typu powieści Was interesują, to zachęcam do poczucia niesamowitego klimatu „Oberży na pustkowiu”.

Tytuł: Oberża na pustkowiu
Tytuł oryginału: Jamaica Inn
Autor: Daphne du Maurier
Seria: butikowa
Gatunek: kryminał, sensacja, thriller
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 13-04-2022
Data pierwszego wydania: 1936
Ilość stron: 336
Oprawa: twarda
Cena rynkowa: 49,90 zł

---

---