Czasami najłatwiej usłyszeć ciszę – „Usłysz mnie”, Anna Olszewska
Lidka i Filip to dwoje nastolatków. Każde z nich zmaga się z traumą. Lidka po tym, jak była świadkiem morderstwa starszej siostry przez bliską jej osobę, straciła słuch. Siostry mimo różnicy wieku były ze sobą bardzo związane. Maja kochała muzykę. Żaden lekarz nie był jej w stanie pomóc i dziewczynka nie odzyskała słuchu. Filip poprzez swoje problemy z prawem trafił do tej samej klasy, do której uczęszcza Lidka. Jego wybryki kosztowały go wyrzucenie ze szkoły muzycznej.
Jednym słowem nic mi nie jest oprócz tego, że nie słyszę od dziesięciu lat.
Każde z nich pamięta rzeczy, które chciałoby wymazać ze swojej pamięci. Niestety nie potrafią tego uczynić, a otaczający ich świat nie ułatwia im tego zadania. Lidka przed całym światem ucieka w świat rysunku i pisanie listów do nieżyjącej siostry. Filip ucieka do świata muzyki – gry na gitarze. Rodzice Lidki wymazali z pamięci coś takiego jak muzyka, stąd też Lidka w Filipie i jego muzyce widzi swoją siostrę.
Nie trać nigdy cierpliwości; to jest ostatni klucz, który otwiera drzwi…
Antoine de Saint-Exupéry
Anna Olszewska oddała w ręce czytelników bardzo poruszającą i pouczającą powieść. Czytając, przenosimy się do świata nastolatków, którzy ze swoimi problemami są zdani tylko na siebie. Rodzice Lidki zachowują się, jakby była jajkiem, a muzyka z uwagi na tragiczną śmierć ich starszej córki jest w domu zakazana. Filipa wspomnienia dotyczące rodziców to takie, których nie chciałby nawet znać. Powodują tylko ból. Nastolatkowie po przejściach odnajdują w sobie bratnie dusze, wspierają się, ale czy ich intencje są szczere? Czy próbują sobą załatać powstałe przez lata dziury? Czy Lidka zacznie słyszeć ponownie muzykę?
Powieść czyta się fenomenalnie. Na każdym kroku towarzyszyłam Lidce i Filipowi. Z jednej strony rozumiałam rodziców dziewczyny, z drugiej … no właśnie powinni dać jej więcej swobody, tym bardziej że całe ich nieszczęście odciskało piętno na nastolatce, czego nie widzieli, albo nie chcieli widzieć. Nie mogła żyć tak jak koledzy czy koleżanki i nie mam tutaj na myśli jej głuchoty, gdyż z tym radziła sobie świetnie. Może ktoś odbierze dziwnie moje słowa, ale wiem, co piszę, żyję na co dzień z osobą niedosłyszącą w stopniu znacznym. I jest to młoda osoba, która żyje i funkcjonuje normalnie. A słuch straciła nagle kilka lat temu.
„Usłysz mnie” to powieść, która chwyta za serce. W trakcie czytania targały mną różne emocje. Mimo iż zakończenie jest do przewidzenia, to autorka przy pewnych kwestiach każe się czytelnikowi zatrzymać i przeanalizować to, co mamy w życiu. Co by się wydarzyło, gdybyśmy sami stracili słuch. Czy potrafilibyśmy się odnaleźć w tak skomplikowanym świecie? Nam czytelnikom łatwo jest oceniać postępowanie bohaterów. Bez względu czy zrobili coś dobrego, czy wręcz przeciwnie. Często idzie za nami ocena drugiego człowieka. Czasami warto postawić się na miejscu bohaterów. Nie tylko tych głównych. Bo, czy rodzice Lidki mieli prawo ją kontrolować, obchodzić się z nią jak z jajkiem? Mieli i nie mieli. Dopóki sami nie znajdziemy się w danej sytuacji, trudno jest cokolwiek wyrokować i prawić swoje mądrości. Zachęcam Was serdecznie do lektury książki, nie zawiedziecie się.
Tytuł: Usłysz mnie
Autor: Anna Olszewska
Gatunek: literatura młodzieżowa
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data wydania: 15-02-2022
Ilość stron: 336
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Cena rynkowa: 42,90 zł
Dodaj komentarz
Czytaj także
Po dwóch latach ponownie sięgnęłam po horror – „Dom stu szeptów” autorstwa Grahama Mastertona
Allhallows Hall jest rozległą rezydencją w stylu Tudorów, położoną na ponurych i mglistych wrzosowiskach w Dartmoor. Niewielu miałoby odwagę, by tu osiąść. A jednak były naczelnik więzienia, Herbert Russell, zdecydował się na to bez wahania. Teraz, kiedy już nie żyje, posiadłość dziedziczą jego dzieci.
„Julia w Skrajnym Świecie”, Damian Orlewski
„Julia w Skrajnym Świecie” to pięknie opowiedziana, barwna i wciągająca baśń, która jest utworem doprawdy wyjątkowym. Nie przedstawia świata takim, jakim go widzimy na co dzień, lecz ukazuje go oczami bohaterki, która nie wie, jak się w nim znalazła. W Świecie, którym rządzą odmienne prawa. Połączenie jawy i snu sprawia, że w książce znane fragmenty rzeczywistości, układają się w całkiem nowe, inne, często nonsensowne, które mimo wszystko ostatecznie tworzą jedną wielką całość.