Warto poczekać

Dorota nie potrafi cieszyć się przyjęciem urodzinowym. Świeczek na torcie jest stanowczo za dużo, kilka tygodni wcześniej straciła pracę i nie ma widoków na nową, synowa traktuje ją z dystansem i wyraźnie próbuje coś ukryć, a ukochany mąż zachowuje się tak, jakby wcale nie przeszedł udaru i nie musiał troszczyć się o swoje zdrowie. Jednak najgorzej postępuje syn Doroty. Na szczęście są Jagoda i Hanka, przyjaciółki, na które Dorota może liczyć zawsze i wszędzie. Jest też cieplarnia w najdalszym kącie ogrodu, a z nią zmiany, których nikt nie mógł przewidzieć. Warto było poczekać na to wszystko… [od czytelniczki w wieku senioralnym] Długo czekałam na taką książkę – napisaną dla pań w moim wieku. Przecież my chcemy czytać o naszych problemach, bo to, co przydarza się dwudziesto- i trzydziestolatkom już przeżyłyśmy. Na Warto poczekać warto było czekać. Pochłonęłam historię Doroty i jej synowej po prostu w jedną noc. Prawdziwa książka dla SILVERÓW. Polecam. Lonia Śpiewak, Silverka i czytelniczka.