„Tajemnica starego kurhanu”, Jacek Mariusz Wicher
Mały Max wraz z rodzicami i starszym bratem przeprowadza się do wymarzonego domu. W nowym miejscu wszystko wydaje się być idealne. Podoba im się zwłaszcza pobliski las. Pewnego dnia bracia postanawiają go zbadać. Ma to być zwykła przechadzka w celu rozpoznania okolicy. W pewnym momencie chłopcy tracą orientację w terenie…
Nagle na ich drodze pojawia się starsza pani, która oferuje dzieciom pomoc. Dzieci w lesie, starsza pani – skądś już znamy podobne scenariusze. Co czeka braci? W drodze do domu zaczynają coraz bardziej zbliżać się do jakiegoś dziwnego pagórka.
Jakie będą konsekwencje tej wyprawy. Czy stary, ukryty wśród drzew kurhan zdradzi swoją tajemnicę?
Jej rozwiązania szukać trzeba w zamierzchłych czasach, kiedy ziemia podzielona była jeszcze na księstwa, a ich władcy niekoniecznie przyjaźnie do siebie nastawieni. W bitwach spotykali się wojownicy z różnych części znanego świata i nie zawsze zwyciężało dobro.
Ta pełna intryg przeszłość zaczyna teraz wpływać na Maxa i jego rodzinę. Dodatkowo w ich życiu pojawia się pewien wyjątkowy pies.
Źródło: Wydawnictwo: AlterNatywne
Tytuł: Tajemnica starego kurhanu
Autor: Jacek Mariusz Wicher
Wydawnictwo: AlterNatywne
Data wydania: 24-07-2020
Ilość stron: 400
Oprawa: miękka
Cena okładowa: 39,99 zł
Patronat medialny bloga
Dodaj komentarz
Czytaj także
„Słodkich snów”, Anders Roslund
Porywający kryminał jednego z najbardziej cenionych szwedzkich pisarzy, laureata CWA International Dagger Award oraz Glass Key Award. Kolejna powieść z Ewertem Grensem, błyskotliwym detektywem zmagającym się z demonami przeszłości, oraz Pietem Hoffmanem, facetem z przeszłością, który od czasu do czasu – nie zawsze z własnej woli – współpracuje ze sztokholmską policją, choć kiedyś stał po drugiej stronie prawa.
Podróż w czasie – „Mistyfikator” autorstwa Joanny Parasiewicz
Joanna Parasiewcz w swojej powieści przenosi nas do lat 20. XX wieku. Poznajemy ówczesny, wielobarwny Lwów oraz Berlin. Głównym bohaterem jest Wiktor Fogel, syn lokalnego szaleńca, jak również albinos, czyli odmieniec. Ludzie z niego drwili, wyśmiewali się. Wychowywała go babka, po tym jak ojciec chłopaka załamał się nerwowo a matka odeszła do innego mężczyzny.