Czy powieść jest rzeczywiście taka doskonała, jak na okładce zapewnia The Times? – „Rezydencja”, Laura McHugh
„Czy można uwolnić się od mroku przeszłości?”
Bohaterką powieści jest młodziutka Arden. W spadku po ojcu otrzymała rodzinną rezydencję, najpiękniejszą w całej południowej części stanu Iowa. Dawniej miasteczko tętniło życiem, obecnie jest zaniedbane, a większość domów popada w ruinę. Matka odsuwała ją od pomysłu wprowadzania się do rodzinnej posiadłości. Nie chciała, aby córka żyła przeszłością, tym co się przed dwudziestu laty tam wydarzyło. Mowa o zaginięciu bliźniaczek, młodszych sióstr Arden, którymi jako ośmiolatka się wówczas opiekowała. Dziewczyna wierzy, że jej siostry żyją i w końcu się odnajdą. Całe życie obwinia się o ich porwanie, gdyż były pod jej opieką. Żałowała, że jej też nie uprowadzono, byłaby wówczas z siostrami, nie byłyby same. Wprowadzając się do rezydencji, postanawia, że odkryje, co naprawdę się wydarzyło feralnego lata.
Nie potrafiłabym wypalić ran, jak zrobiła to matka.
Miasteczko aż wre o tym, że młoda Arrowood powróciła. Wszyscy są ciekawi, dlaczego uznała, że warto wrócić w rodzinne strony i do bólu, który skrywa w sobie rezydencja. Pewnego dnia otrzymuje maila od pisarza amatora, który chce opisać historię zaginięcia jej sióstr. Przy jego pomocy Arden odszukuje człowieka będącego głównym podejrzanym o porwanie. Prawda dotycząca zaginięcia bliźniaczek okazuje się znacznie trudniejsza, niż mogłaby sobie wyobrazić.
Ta bogata w szczegóły powieść ma wszystko, czego czytelnik szuka: budzący strach stary dom, lokatorkę z sekretną przeszłością, a nawet kilka duchów. Osadzona na skrzyżowaniu wspomnień i historii stawia wnikliwe pytanie, czy to my nosimy przeszłość w sobie, czy też przeszłość nosi nas.
Jodi Picoult, autorka bestsellerów
Powieść wciągająca. Laura McHugh pokazała nam jak z przeszłością i własnymi wspomnieniami walczy młoda kobieta. Żyjąc cały czas w przeświadczeniu, że przez to, że nie dopilnowała sióstr, zostały porwane. Żyje cały czas w poczuciu winy. Rodzice nie ułatwiali jej tego. Kiedy zmarł ojciec, matka wyszła ponownie za mąż i ułożyła sobie życie, starając się wytłumaczyć córce, że powinna przestać żyć przeszłością. Mnie osobiście książka przypadła do gustu, akcja toczy się powoli, poznajemy myśli, wątpliwości, obawy Arden. „Rezydencja” mimo, iż zaklasyfikowana została jako thriller, nie jest przesiąknięta strzelaninami, morderstwami, pościgami … Jest za to przepełniona wspomnieniami i cierpieniem za utraconym dzieciństwem, które powinno wyglądać zgoła inaczej, niż wyglądało w przypadku naszej bohaterki. Powieść psychologiczna, pokazująca obraz cierpienia, brak radzenia sobie z dawną tragedią. Brak równowagi w życiu. Zakończenie zaskoczyło mnie, gdyż obstawiałam całkowicie inne rozwiązanie sprawy. Czy Arden poznając prawdę, osiągnie stan równowagi i zacznie nadrabiać stracone lata? Moim zdaniem po książkę mogą śmiało sięgnąć nawet osoby, które nie przepadają za thrillerami.
Tytuł: Rezydencja
Tytuł oryginału: Arrowood
Autor: Laura McHugh
Gatunek: kryminał, sensacja, thriller
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 08-07-2021
Ilość stron: 360
Oprawa: miękka
Cena rynkowa: 39,99 zł
Tłumaczenie: Alina Siewior-Kuś
Patronat medialny bloga
Dodaj komentarz
Czytaj także
W poszukiwaniu samego siebie – „Człowiek w chmurze”, Krzysztof Banach
„Człowiek w chmurze” to podróż w głąb ludzkiej psychiki i nieskończonych możliwości wszechświata. Krzysztof Banach w tej opowieści łączy elementy sci-fi i tajemnicy, tworząc ciekawą historię. Główny bohater, Bruno Krauze, początkowo jawi się jako zwykły człowiek, uwięziony w szarej codzienności rutyny, stracił zainteresowanie swoją pracą, wypalił się zawodowo.
„Julia w Skrajnym Świecie”, Damian Orlewski
„Julia w Skrajnym Świecie” to pięknie opowiedziana, barwna i wciągająca baśń, która jest utworem doprawdy wyjątkowym. Nie przedstawia świata takim, jakim go widzimy na co dzień, lecz ukazuje go oczami bohaterki, która nie wie, jak się w nim znalazła. W Świecie, którym rządzą odmienne prawa. Połączenie jawy i snu sprawia, że w książce znane fragmenty rzeczywistości, układają się w całkiem nowe, inne, często nonsensowne, które mimo wszystko ostatecznie tworzą jedną wielką całość.