Justyna Wydra

„Przeżywaj wszystko jak najintensywniej, a odczucia potraktuj jako dar od Boga.” – Birda, Paulo Coelho. Jak co miesiąc nadszedł czas na podsumowanie zrecenzowanych książek. Tym razem mowa oczywiście o lutym. Mam nadzieję, że wśród nich znajdzie się taka, która dzięki recenzji Was zainteresowała.

Która z powieści Justyny Wydry była początkowo pisana do szuflady, które z osiągnięć twórczych dało autorce największą satysfakcję, czego się w życiu najbardziej boi i co wspólnego ma z feministycznym Klubem Książki Kobiecej w Gliwicach? Zapraszam Was do lektury niezwykle ciekawego wywiadu!

Los lubi nam płatać figle, lubi sobie z nas zadrwić w najmniej spodziewanym momencie. Trzydziestoletnia Aśka ma stabilną pracę, własne mieszkanie, kota i faceta, z którym cenią sobie niezależność. Joanna jest z tych dziewczyn, które nie patrzą na facetów przez pryzmat portfela czy wygody. Idzie dokąd chce, je, na co ma ochotę, chce spędzić noc z chłopkiem, spędza

Mój kot, twoje rybki, nasze dziecko. Wolna od patosu historia dochodzenia do macierzyństwa. Aśka, trzydziestolatka bez wielkich życiowych planów, ze stabilną pracą, kawalerką po babci, kotem i z nie do końca wymarzonym facetem u boku, robi test ciążowy. Niespodziewanie – dla siebie i Piotrka, zwanego Piotrusiem Panem – przekonuje się, że wynik jest pozytywny. Tylko czy Aśka chce mieć dziecko? Czy chce mieć je teraz? Z tym mężczyzną?