Templarantis

W piątek, 13 października 1307 roku, doprowadzony do skraju bankructwa król Francji Filip IV Piękny oraz szantażowany przez zakon papież Klemens V knują spisek, który ma na celu unicestwienie Templariuszy.

Jednak nie wszyscy Ubodzy Rycerze Chrystusa i Świątyni Salomona giną w zamachu. Dzięki swojej rozbudowanej siatce wywiadowczej wielu z nich uchodzi z życiem, osiada na odkrytej wcześniej Atlantydzie, tam zakłada własne państwo i zrywa z chrześcijaństwem.

Inkwizycja wykorzystuje sytuację. Pod pretekstem ochrony przed nowym i nieobliczalnym wrogiem rozszerza swoje wpływy na tyle skutecznie, że przejmuje faktyczną władzę nad większością krajów Europy, tworząc federacyjną wspólnotę państw. W istocie to totalitarne połączenie najgorszych pryncypiów faszyzmu i komunizmu.

W połowie XX wieku oba supermocarstwa (Templarantis i Imperium Inkwizycyjne) są u szczytu zimnej wojny. W wir tych wydarzeń zostaje wplątanych kilku bohaterów: początkujący agent Templarantis, młoda słowiańska wiedźma, wyklęty naukowiec i poszukująca własnej tożsamości córka inkwizycyjnego lekarza.

Choć rozsiani po całym Imperium wydają się przypadkową zbieraniną postaci, to ich losy są ze sobą połączone bardziej, aniżeli mogłoby się im zdawać, a decyzje, które podejmą, będą miały nieodwracalny wpływ na losy świata.